δίχα

δίχᾰ [ῐ], ([etym.] δίς),

I Adv. in two, asunder,

δ. πάντας . . ἠρίθμεον Od.10.203

;

δ. πάντα δέδασται 15.412

;

πλευροκοπῶν δ. ἀνερρήγνυ S. Aj.236

;

δ. πρίσαντες Th.4.100

;

τέμνειν δ. Pl.Sph.265e

;

δ. διαλαβεῖν Id.Tht.147e

;

δ. τὸ στράτευμα ποιεῖν X.An.6.4.11

; δ. τὴν δύναμιν λαβεῖν catch the force divided, Th.6.10; ὅτι δ. πέφυκε (sc. ἡ Σικελία) is divided against itself, Id.4.61: generally, apart, aloof,

διαστῆναι Hdt.4.180

;

κεῖσθαι Pi.P.5.93

;

οἰκεῖν S.OC602

.

2 metaph., at two, two ways, whether with others or oneself, at variance or in doubt,

δ. δέ σφισι ἥνδανε βουλή Il.18.510

;

δίχα θυμὸν ἔχοντες 20.32

;

δ. δέ σφιν ἐνὶ φρεσὶ θυμὸς ἄητο 21.386

;

δ. θυμὸς ἐνὶ φρεσὶ μερμηρίζει Od.16.73

;

δ. θυμὸς ὀρώρεται ἔνθα καὶ ἔνθα 19.524

;

δίχα βάζομεν 3.127

; δ. μοι τὰ νοήμματα prob. in Sapph.36;

μιῇ γλώσσῃ δ. ἔχειν νόον Thgn.91

, etc.;

ἐγίνοντο δ. αἱ γνῶμαι Hdt.6.109

;

δόξα δ' ἐχώρει δίχα E.Hec.117

;

μαθήσεται ὅσον τό τ' ἄρχειν καὶ τὸ δουλεύειν δίχα

differ,

A.Pr.927

;

τὸ γὰρ τοπάζειν τοῦ σάφ' εἰδέναι δ. Id.Ag.1369

;

δ. ψηφίζεσθαι

on different sides,

X.Mem.4.4.8

;

ἐὰν δ. γένηται τὸ δικαστήριον Arist.Pol.1318a40

.

II Prep., c. gen., apart from, Emp.21.19; without, πυρός, ἄρσενος, A.Th.25, Ag.861;

ἀνθρώπων δ. S.Ph.31

;

οἶος Ἀτρειδῶν δ. Id.Aj.750

;

μόνη . . φασγάνου δ. Id.Tr.1063

;

δ. τέλους Supp.Epigr.1.329.25

(Istros, i A. D.);

δ. γνώμης ἐμῆς καὶ συγκαταθέσεως PFlor.58.8

(iii A. D.);

δ. πραγμάτων Jul. Or.7.212a

, etc.

2 differently from, unlike,

δ. ἄλλων A.Ag.757

;

σῆς δ. γνώμης λέγω S.El.

547.

3

πόλεως δ.

against the will of,

Id.OC48

, cf. Aj.768.

4 except,

δ. γε Διός A.Pr.163

;

τῶν λελεγμένων δ. Id.Ch.778

.

5 besides, dub. in D.H.7.19.—As a Prep. it commonly follows its case in Trag., but precedes it in A.Pr. l.c., S.Ph.195, al., E.IT185.